Kabuk

Bugunlerse sikca , senin huysuzlugunla , inatciliginla ve "niye oolemis, oole olmasin " larinla ilgili konusuyorum arkadaslarimla . Ve ekliyorum , 2 yas donemi cok kolay gecmisti diye . Ve bir de soyle bir ozelestiri yapiyorum kendimle ilgili , sesimi sana karsi hic yukseltmemis olan ben , sabrimi sana karsi hic tasirmamis olan ben sabir gosteremiyorum bazen . Tirnagini surekli kopartip kanatiyor olmana sabir gosteremiyorum , "Deniz canin aciyacak , parmagin yara olursa boya yaparken canin yanar, kopartma kuzum " diyorum , bunu gormezden gelemiyorum . Oysa gecen yilki gibi once neden yapmaman gerektigini anlattiktan sonra gormezden gelmeyi basarabilsem , tirnagini koparmana birkacgun sabirla seyirci kalabilsem , yapmayacaksin . Bilmiyorum belki de yapacaksin ama sanki yapmazmissin gibi dusunuyorum . 5-6 ay once yazdigim "terrible two ve 2 - 3 yas donemine dair " baslikli yazimi hatirlayip tekrar okudum ve su cumleyi sectim ; "Ozerklik dönemi diye tanimlanan ve "çocuğunuzun kendisini ortaya koyduğu, her şeyin kendisinin olmasını istediği, istediği kıyafeti giymek istediği dönemdir" , "Yemek yemede direnme, uyku uyumak istememe, söz dinlememe, anne-baba-arkadaşa vurma - ne denirse tam tersini yapma, kendisini yerlere fırlatma, kafasını vurma gibi davranislarin basladigi donemdir " Iste bu senin suanki donemini anlatan cumleler . Ve gercekten terrible . Gercekten zor . Gecikti mi , geciktirtik mi ? Ne zaman gececek ? Bir yil mi surecek ? Bir yilsa da , yolu yariladik demektir :) . Kuzum benim , buyuyorsun , cok sancili olmuyor acikcasi . Seninki , kabugunu kirip disari cikma heyecani . Bizimki , buyumene sahit olma heyecani . Bu heyecana ortak olmak gerek . Sen aksam uyuyunca , gun boyu yaptiklarini , inatlasmani , sinirlenmeni , aglamani tebessumle konusuyoruz babanla .